De dementie van een jonge vrouw heeft ingrijpende gevolgen voor haarzelf en haar omgeving.  Zowel de Alzheimerpatiënte zelf als haar naasten zitten in een permanent rouwproces. Het verhaal toont niet alleen hoe moeilijk het is voor Mabel zichzelf steeds meer kwijt te raken, maar ook de worsteling van de mensen om haar heen om Mabels ziekte te accepteren, om op de juiste manier met Mabel om te gaan en de zorg voor haar op zich te nemen.

De roman is een hommage aan patiënt, mantelzorgers en professionele verzorgers en schetst in korte hoofdstukken de moeilijke, soms bitterzoete situaties die er ontstaan bij dit sluipende proces.